Zimowy, pienińsko - gorczański plener fotograficzny.

6-8.01.2017 

Wdżar, Lubań, Wysoki Wierch, Przełęcz Pod Tokarnią.

            Pierwszy w tym roku, pierwszy w ekstremalnie trudnych warunkach cieplnych, przy arktycznym powietrzu - przeszedł do historii. Pracowaliśmy w temperaturach - 20 - 30 stopni... Przy odczuwalnych temperaturach jeszcze niższych!
I od razu, na samym początku chciałem podziękować niesamowitej ekipie fotografów za cierpliwość, wytrwałość i wyrozumiałość w warunkach, w jakich przyszło nam pracować! Dziękuję - Ani, jednej i drugiej, Kindze, Marzenie, Eli i Reni, Ince oraz Czarkowi, Przemkowi, Danielowi, Sebastianowi, Patrykowi, Tomkowi i Piotrkowi - CHAPEAU BAS!

             W piątek, w święto Trzech Króli, rozpoczynamy od zakwaterowania w schronisku Trzy Korony w Sromowcach Niżnych. Czternasta z minutami, jedziemy samochodami na Przełęcz Snozka, skąd udajemy się na górę Wdżar (Gorce) na zachód słońca. Nie udaje się on zbytnio ale jest okazja by poznać plenerowiczów i zobaczyć jak, i na jakim sprzęcie pracują.
Wracamy na obiad do schroniska. Po nim następuje wprowadzenie do pleneru, przedstawienie się uczestników, pokaz zdjęć które przywieźli...

             Sobota. Tuż po 4 - tej rano, jedziemy ponownie w stronę Gorców. Samochody parkujemy w Kluszkowcach i 4.45 ruszamy na Lubań. Termometry wskazują - 21 C... Na tą noc meteorolodzy przestrzegali przed temperaturą odczuwalną, w górach, nawet do - 60! W warunkach letnich trasę pokonuję się w 1.30 więc zakładam że pójdziemy 2-2.5 h. Trafiam idealnie gdyż część z nas dociera na Lubań o 6.45, a ostatni o 7.15. O dziwo, na Lubaniu jest już spora grupa fotografów, nawet nocujących w namiocie - na wieży... Napiszę krótko - w tak niskich temperaturach jeszcze nigdy nie fotografowałem! W mojej ocenie, temperatura odczuwalna mogła być w granicach - 40 stopni! Ręce, nogi, nosy - zamarzały (czubek mojego nosa coś o tym wie...). Wiele aparatów i obiektywów szwankowało - blokowały się lustra, odmawiał posłuszeństwa AF, zmiennoogniskowe obiektywy miały problemy z wysuwaniem i chowaniem... Oczywiście, akumulatory też odmawiały współpracy. Ale daliśmy radę a warunki było fantastyczne choć brakowało nieco obłoczków i mgiełek w dolinach... Ale nie narzekamy! :)
             Po śniadaniu w schronisku, robimy 2 godziny przerwy. 13.45 część z nas jedzie na Przełęcz Pod Tokarnią, skąd idziemy na zachód słońca na Wysokie Wierch. Reszta na Przełęcz rusza nieco później, skąd będą fotografować o zachodzie słońca... Na Wysokim jest, "tylko" - 20 stopni ale nieco wieje, więc odczuwalna musi być niższa... Po dotarciu na szczyt, spotykamy grupę warsztatową która pracuje pod okiem mojego kolegi - Piotrka Trybalskiego. Bardzo miłe spotkanie :) Znów o zachodzie brakuje nieco chmurek ale światło jest piękne...
Wracamy na obiad do schroniska. Po, pokazuję uczestnikom mój sposób pracy z programem Lightroom 6. Około 22 giej część idzie spać (czyt. "obrabiać" zdjęcia lub korzystać z FB:) ), a inni zostają by porozmawiać o fotografii i nie tylko o niej.

           Niedziela. Pierwotnie plan zakładał że pójdziemy na wschód słońca na Trzy Korony. Jednak obserwując uczestników, prognozy i zdając się na własną intuicję, decyduję że drugi poranek z rzędu, przy tak ekstremalnie niskich temperaturach, na małej, ciasnej i nie osłoniętej platformie widokowej - nie jest dobrym pomysłem. W sobotni wieczór oznajmiam moją decyzję plenerowiczom, którzy przyjmują ją - jak mi się wydaje, z wielką ulgą. Proponuję wyjazd samochodami na Łapszankę lub ponownie, Przełęcz Pod Tokarnią, z "naciskiem" na słowacką przełęcz gdyż w mojej ocenie, wschód słońca o tej porze roku jest tam piękniejszy niż na Łapszance. Mamy kłopoty z odpaleniem samochodów ale w końcu się udaje... Kiedy dojeżdżamy na miejsce, na wschodzie są chmury, na południu - nad Tatrami jest bezchmurnie... - 30 C. Trzy Korony "toną" w chmurach, więc już się cieszę ze zmiany decyzji. Parkujemy obok samochodu słowackich fotografów którzy jak się później okazało, byli tam już od 4 nad ranem... Czekamy ile się da w samochodzie by się nie wyziębić i na 10 minut przed wschodem, w końcu wychodzimy. Rozstawiamy statywy i w ciągu zaledwie kilku minut, tworzą się chmurki nad Tatrami i zaczyna się niesamowity spektakl... Raz chowamy, raz wyciągamy aparaty z plecaków. Dynamika jest bardzo duża...  

Tuż po 9 tej jesteśmy z powrotem w schronisku, na śniadaniu. Pakujemy się i znaczna część wraca do domów. Tylko w 6 osób jedziemy jeszcze na szczawnicki wodospad Zaskalnik. Pięknie się prezentuje w zimowej szacie, co oznacza że ćwiczenia długich czasów na nim, tym razem nie poćwiczymy...

To tylko trzy dni ale potrafią zbliżyć pasjonatów fotografowania na tyle że nawiązują się przyjaźnie i żal się rozstawać...    

Po blisko 2,5 h marszu, docieramy na wieżę widokową na Lubaniu. Jest grubo poniżej - 30 stopni. Wieje.

Widok o świcie na Tatry.

Spojrzenie na zachód... Babia Góra i Pilsko, wyraźnie widoczne...

I na wschód... Polana Lubań.

"Klasyczne" ujęcie z Lubania, czyli zawierające drzewko z lewej strony...

W dole, góra Wdżar z trasami narciarskimi...

Wdżar a tatrzańskie szczyty, podświetlają pierwsze promienie budzącego się słońca...

Gorce i Babia podświetlone pierwszymi promykami słońca...

...

Pienińskie szczyty...

W gorczańskim lesie. Piotrek schodzi w stronę Kluszkowiec.

Sebastian.

Piotrek, Ania, Patryk, Czarek, Sebastian i Daniel - to tylko część, z piętnastoosobowej, mocnej ekipy.

... w stronę Tatr...

Czarek - nic dodać, nic ująć...

Wysoki Wierch. Tatry o zachodzie słońca...

Lubań, podświetlony promykami zachodzącego słońca...

Z lewej wyraźnie widoczny, lecz z nieco innej perspektywy - Giewont.

Przełęcz Pod Tokarnią (SK). Efekt zastosowania filtra polaryzacyjnego, zniwelował chmury...

... a tutaj je wyodrębnił. Piękny poranek przy - 30 stopniowym mrozie...

Tatry Wysokie z Łomnicą po lewej...

Choć przed samym wschodem niebo było bezchmurne nad Tatrami, to w ciągu kilku chwil, to chmury wraz ze światłem, grały główną rolę.

Na wschodzie widoczne "okno" pogodowe...

A na południu, coraz więcej chmur...

Przebijające się słońce, stworzyło z drzewami, niesamowitą grę świateł...

...

Zamarznięty wodospad Zaskalnik w Szczawnicy.