Jesienią nad polskim morzem - plener fotografii krajobrazowej.

16-19.11.2017 

Łeba - Martwy Las - Wydmy Czołpińskie - Wydma Łącka - Rąbki

           Uczestnicy moich plenerów, zawsze się śmieją, że kolejną relację na pewno zacznę od stwierdzenia: "Kolejny raz dziękuję wspaniałej ekipie plenerowej...". I pewnie mają rację ale nic nie poradzę, że i tym razem przyszło mi pracować z fantastycznymi ludźmi! Dlatego z tego miejsca od razu dziękuję Marzenie, Renacie, Dorocie i Paulinie za fantastyczną atmosferę podczas całego pleneru. I aż żal, że był to ostatni w tym roku plener fotograficzny, prowadzony i organizowany przeze mnie...

          Tuż po północy, razem z Dorotą, ruszamy z Zawoi do Łeby. Prognozy nie są najlepsze ale zawsze wierzę, że choć na chwilę słoneczko nam zaświeci... W czwartkowy ranek, docieramy do Łeby około 10 tej. Plener rozpoczynamy nieco później i choć mieliśmy zamiar odespać podróż, to jednak idziemy nad morze. Spać będę w nocy - teraz szkoda czasu.

         Następnie przyjeżdża Marzena z Renatą i Pauliną. Jesteśmy zatem w komplecie. Ten plener będzie wyjątkowo kameralny... Mimo iż pogoda nie zachęca, idziemy na zachód słońca na plażę w Łebie. Widzimy dokładnie tyle...

O zachodzie na plaży w Łebie...

... statki wpływają do portu...

              Następnego dnia wyruszamy o 4.30 do Czołpina. Z parkingu, idziemy na wschód słońca w okolice Martwego Lasu z nadzieją, że chmury się rozstąpią... Przestaje padać w momencie kiedy opuszczamy samochód... Wieje coraz mocniej więc mam nadzieję, że chmury się rozejdą. Podczas wschodu słońca, w miejscu gdzie stoimy praktycznie nie ma chmur ale za to na... wschodzie, jest ich sporo. Nasza cierpliwość w końcu zostaje nagrodzona i słońce zaświeci nam pierwszy raz, podczas tego pleneru... 

Na około godzinę przed wschodem słońca...

Wyszukujemy sobie motywów do fotografowania...

Martwy Las w czerni i bieli także robi wrażenie...

Nasza cierpliwość w końcu zostaje nagrodzona - słońce podświetla nam chmury...

Kolory są...

Zakładam zatem filtr polaryzacyjny by wyciągnąć kolory oraz szary by rozmyć wodę i chmury...

Martwy Las.

Barwy bałtyckiej jesieni...

...

Taki poranek za nami...

"Moje" plenerowe dziewczyny :) Marzena, Renata, Paulina i Dorota.

               W pewnym momencie trzeba jednak podjąć decyzję, że idziemy dalej... Jak to u mnie bywa - koryguję plan dnia :) Ale o decyzji informuję wszystkie panie, kiedy opuszczamy plażę...

Na Wydmach...

Cała nasza ekipa plenerowa :)

                 Nie wracamy do Łeby a jedziemy do Skansenu Wsi Słowińskiej do Kluk. Jesteśmy jedynymi turystami w okolicy... Skansen otwierają tylko dla nas. Świeci słoneczko więc korzystamy z tego i chodzimy po terenie Skansenu. Pani otwiera nam wnętrza zabudowań ale nas bardziej interesuje architektura z zewnątrz oraz konie i inne zwierzęta... 

Kluki.

Koń w skansenie w Klukach.

Renata i Marzena fotografują konie... 

Skansen w Klukach.

Jest także stado baranów...

               Przez najbliższe godziny, szukamy jakiejkolwiek czynnej restauracji w okolicy... Niestety, poza sezonem nie ma na to szans! Najbliższa jest w Słupsku ale nie chce nam się tam jechać... Dobrze, że chociaż sklepy spożywcze są pootwierane... Szukamy w Klukach, Czołpinie, Smołdzinie i wielu innych... W Gardnie postanawiamy jednak zawrócić. Robimy kilka zdjęć i na zachód słońca, wracamy do Czołpina, skąd idziemy na Wydmy Czołpińskie. Powtarza się nieco sytuacja z rana... Chmury mamy tym razem tylko na... zachodzie. 

Po powrocie razem z Dorotą idziemy jeszcze z nadzieją na udane zdjęcia nocne. Niestety, pogoda płata nam figla i choć spacer udany to zdjęcia niestety nie...

Gardno Wielkie.

Okolice jeziora Gardno.

Gardno Wielkie.

Wydmy Czołpińskie.

Łapiemy ostatnie promienie słońca...

... tego dnia...

Chmury na północy...

A na zachodzie jest ich coraz więcej...

Wydmy Czołpińskie o zachodzie słońca...

W tym miejscu kończymy kolejny dzień pleneru... Piękny dzień.

                  Sobotni poranek rozpoczynamy od wschodu słońca na wieży widokowej w Rąbce. Choć prognozy są złe - ryzykujemy. I znów to ryzyko się opłaciło... Oglądamy piękny wschód słońca choć z niesamowicie mocnym wiatrem walczymy cały czas... Nie jest to łatwe na "pracującej" wieży oraz pomoście widokowym...

Jezioro Łebsko. Widok z wieży w Rąbce.

Jezioro Łebsko.

Od wschodu widać coraz więcej kolorów...

Pomost w Rąbce...

Moment na który czekamy...

Wieje mocno o wschodzie słońca co dodatkowo podkreślam przy zastosowaniu filtra szarego...

                   Miała być chwila odpoczynku, miał padać deszcz ale... Kolejna zmiana planów! Szybkie śniadanie i ruszamy z powrotem do Rąbki, skąd meleksami jedziemy na Wydmy Łąckie. Na trasie jest bardzo wesoło ale to na tym odcinku, podczas jazdy, marznę najbardziej podczas całego pleneru :) Warto jednak było zmienić plan i znaleźć się w tym niezwykłym miejscu... Wydmy cały czas pracują i widać to po przebiegu nowej drogi, zwłaszcza na Łąckiej Wydmie. Na końcu zobaczycie też że dwoiłem i troiłem się tego dnia... Dzień kończymy powrotem meleksami oraz szkoleniem z zakresu pracy w programie graficznym Lightroom. A i jeszcze wizytą w punkcie medycznym ale o tym nie będę się rozpisywał bo wszystko skończyło się dobrze :)

Wydma Łącka. Docieramy tu kiedy słońce jeszcze operuje...

Filtr polaryzacyjny nasyca kolor piasku...

Dorota w roli statywu :)

Marzenka...

Dorota gotowa na wszystko :)

Dorota, Marzena i Paulina...

W komplecie :) Dorota, Renata, Marzena i Paulina.

A teraz bez komentarza zobaczcie Wydmę Łącką w różnych odsłonach...

...

...

Paulina - pełne skupienie...

"Piramidy"...

Tutaj widać jak mocno wieje i piasek się przemieszcza...

W oddali szczyt Rowokół i jezioro Łebsko...

Taki minimalizm - dziękuję Renia, że się tam akurat zatrzymałaś :)

...

...

Paulina z Dorotą...

...

...

...

Marzena w akcji...

Klasyczne ujęcie nad morzem...

...

Dwoiłem się i...

... troiłem by wszystko grało na plenerze :)

                    Na niedzielny poranek prognozy są fatalne... Chyba nikt prócz mnie nie wierzy, że coś się odsłoni... Ale mamy blisko na plażę więc ryzykujemy. Pada deszcz ale znów w momencie kiedy opuszczamy samochód, zdarza się cud... To był naprawdę udany plener w doborowym towarzystwie - dziękuję dziewczyny raz jeszcze!

Ostatni dzień, o poranku... Wiara czyni cuda!

...

...

...

...

Słońce pomału podświetla chmury...

Zmieniając ich kolor...

...

Pora kończyć choć żal wielki...